Bazen diye başlayan tüm yazılar dikkatimi çekmiştir .Bazen diyorum kimse kimsenin sahibi değildir düşüncesiyle basma kalıp saydırıyorum sizdede oluyor mu ?
Günler peş peşe sıralanıyor bizse buna özlem diyoruz -uzaklıkla büyük sorunu olan herkes için kastım ,genelleme şu toplu mesaj sıkandalı geldiğinden beri sevmez oldum.Herneyse -bilirsiniz insanlar hummalı bir eylemle med-cezir leri severler ve eklerler.. derler ki dönüşleri kabullenmeyi ,inanmayı ama güvenmeyi beceremedim.Son zamanlarda evkeder oldum ,fazla düşünüyor ,dışarladar olamıyorum .Yaklaşık iki mil kadar vaktim olduğu konusunda sezgilerim kuvvetli çünkü bu aralar fazlaca yukarı bakıyorum.Ritüel devam eden hayat pusulamı ayyaş pusulama çevirmem bunun en büyük kanıtı. Korkunun sonu yok demişler ,katılıyorum sonunun gizemi kaldığı sürece korku var olmaya devam edicek ,aman diyim pusulanıza güvenmeyin sona getireceği ihtimalini aklınızdan çıkarmayın.Bana bunları yazdıran o adamı merak ediyor musunuz bilmiyorum ama her yazdığımı ona itaaf etmemin nedenini ben bile bilmiyorum dedim ya pusulam mantığımı kullanmama engel oluyor.. Dönbenisi olan bir adamın her defasında kendisini albeniye çevirmesi beni aptallaştırıyor..
Girişten bir türlü çıkamıyorum,yankalıp ifadesinin hakkını veriyorum ve eskiyi her albeniye çevirdiğinde yenilediğim itrafını ediyorum..Değer mi ? diyorum .Onun üstüne bunca kafa patlatmaya değer mi? Hemen cevap verebilirim -kesinlikle .. çünkü benim ben olmamı sağlayan en ergen en masum düşüncem 'O.. Bazen sevsediğimi düşünüp yolunda gitmeyen pusulaya yağdırıyorum,ama yadırgamıyorum.Böyle derin mevzuları tatsızlaştırma niyetinde olmak istememiş olsam gerek..Düşanılarda anılar kadar yakıcı ve tacizkar olabiliyor ,gerçek dışı isteklere sahip bu bünyenin gemisinin doğru yöne gitmediğini hepiniz bilirsiniz.Bu bilginin kimseye faydası yok biliyorum,ama ben yalnızca kendim için yazıyorum.Yazdığımdan değil ama yaptığımdan sorumlu tutulucağımı çoktan beynime aşıladım .Dillenmemiş kelimeler aramak onu hayat pusulam olarak adlandırmışken o kadar zor ki..insanı güldürecek kadar kötü anlatılan bir fıkra gibiyim 'cüretkar ve fazla obenici 'bir yazı yeteneğine sahibim.. Cehen-netlik olucam bu gemiyle ilerlersem.. Keyifli sonları sevdiğim ve becerememiş olsamda keyifli bitireyim .Obenici olmamı sağlayan o adama itaaf ediyim ha !
Akıl-yürek ismini layıkıyla taşıyan nadir insanlardan biri o. o ki dönbenileri albenilerle hayhay dedirten dilbaz herifin teki.Belki diyorum belki..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder